Biologisch afbreekbare zakken?
Door Udo Pollmer

Schuldgevoelens en opvoedkundige maatregelen zijn de reden waarom plastic tasjes geld moeten kosten. En de Duitsers bouwen aan de kassa’s van de supermarkten uit bruine papieren zakken met daarop  groene bomen, virtuele dijken tegen de ondergang van de wereld. Zijn we nog te redden?

Als dat geen goed nieuws is: De plastic zakjes verdwijnen uit de winkels, zodat de oceanen niet langer vervuilen en de dolfijnen eindelijk weer vrij kunnen ademen. Bovendien besparen we daarmee kostbare aardolie en ontlasten het milieu, die zwaar gebukt ging onder de lichte zakjes. Wanneer het onvermijdelijk is accepteren we alleen nog maar biologisch afbreekbare zakjes uit hernieuwbare bronnen.

Die zijn echter duur. De hoge prijzen van bio-kunststoffen weerspiegelen de moeilijke fabricage, een kleine aanwijzing op de ecologische voetafdruk. Daar zal het milieu dus wel niet van genezen. Vooral, wanneer men bedenkt, dat biologisch afbreekbare materialen in de vrije natuur maar verdomt moeilijk afbreekbaar zijn. In zout water, dus in de zee, duurt het uiteenvallen bijzonder lang. “Biologisch afbreekbaar” heet naar officiële lezing, dat het materiaal bij 60 graden in een tijdsbestek van drie maanden halverwege uiteen gevallen moet zijn.

Voor een snellere compostering wordt het bioafval in de installaties verhit. Maar ook...

Supplementen voor zwangeren

Het lichaam probeert zich in elke levensomstandigheid aan te passen, schade te vermijden of – in het geval van een ziekte – genezing teweeg te brengen. Daarvoor regelt het via de homeostase de concentratie van belangrijke substanties en wijzigt die overeenkomstig de uiterlijke en innere condities. In plaats van meteen te waarschuwen voor een tekort aan calcium of foliumzuur, zou het zinvoller zijn, bij bloedwaardes die niet standaard zijn eerst eens naar het biologische doel te vragen.

In een maatschappij, waarin veel mensen het gevoel hebben, tekort te komen, valt een filosofie over een <<subklinisch tekort>> in vruchtbare bodem. Alleen heeft het lichaam van al deze substanties niet aldoor de hoogste concentratie nodig – alleen al daarom niet, omdat vele stoffen zich in hun werking elkaar opheffen. Dit biologisch principe maakt...

Voeding

Algenpreparaten gelden als wondermiddelen bij het ontgiften van het lichaam – maar zelf zitten ze vol met gifstoffen. Bijzonder fataal: voor de gevaarlijke stoffen in algen ontbreken in Duitsland passende grenswaardes, zo waarschuwt onze columnist Udo Pollmer.

De aanbidding van de algen neemt steeds bizardere vormen aan. Tegenover de wonderbaarlijke genezingen, die algen naar men zegt volbrengen, verbleken de werken van de Madonna in Lourdes. Algenpreparaten worden als koninginnen van de ontgiftiging aangeprezen, als detox-kuur- de luxe voor een verziekt lichaam.
Onder biologen staan algen echter bekend als notoire gif-verzamelaars. Wie dat spul...

„Megatrend“

Bij het zoeken naar de ethische, politieke of anderszins correcte voeding word ondertussen op Internet vaak de insektenburger aangeraden. Maar er zijn bedenkingen: Hoe zit het met het dierenwelzijn? Udo Pollmer is benieuwd, hoe het motten- en luizensage verder gaat.

De “markt van de toekomst - insekten“ lokt investeerders voor dit plan. De insektenburger is immers de “snack van de toekomst”. Terwijl op voedingscongressen de wellen van geestdrift voor de nieuwe megatrend aanzwellen, slaat op Internet het bericht op iemands maag, dat een argeloze klant in zijn patatje of kip-nuggets kevers, wormen of spinnen ontdekt heeft. Hij is nu tot aan het eind van zijn dagen getraumatiseerd en verwacht van de fastfood-keten een bevredigende schadeloosstelling. Tegelijk...

Wanneer Frankenstein rond waart in de keuken
Door Udo Pollmer

Gentechniek was gisteren, nu komt CRISPR/Cas, een procedé, waarbij geen vreemd DNA ingezet word , maar het beschikbare DNA eenvoudig herschreven word. Onlangs werden in Amerika zulke champignons toegelaten. Declareren hoeft men dat ook niet langer – en dat is nog maar het begin, zo orakelt Udo Pollmer.

Het Amerikaanse ministerie van landbouw heeft een genetisch veranderde champignon goedgekeurd: Hij krijgt geen drukplekken meer, word minder snel bruin en beland derhalve niet zo snel bij het afval. Die zaak was de praat niet waard, wanneer de autoriteit niet besloten zou hebben, dat een declaratie niet nodig was, omdat hier geen vreemd DNA tot inzet gekomen was. Het is iets heel nieuws: een levensmiddel, waarvan het erfgoed met het zogenaamde CRISPR/Cas-procedé herschreven werd. Men maakt daarbij gebruik van een principe, waarmee bacteriën zich gevaarlijke virussen van het lijf houden. Met speciale gen-scharen...