Zegen, propaganda of naïviteit? 
Door Sandro Christensen en Udo Pollmer, gepubliceerd in EU.L.E.N-SPIEGEL 2-3/2015 S. 33

De discussie over de Gouden Rijst vindt maar geen einde. Door Ingo Potrykus en Peter Beyer door gen-techniek ontwikkelt, hoopt men met deze planten eindelijk armoedeziektes, en speciaal de blindheid onder kinderen in ontwikkelingslanden, te kunnen bestrijden. Wat de voorstanders als humanitair project beschouwen, houden Greenpeace & Co voor een bedreiging die alleen uit kan lopen in een catastrofe. Hoe nuttig is de Gouden Rijst nu werkelijk?

„Om vermijdbare risico’s te mijden“, zo spotte de statisticus Walter Krämer, “gaan mensen grote risico’s aan”. Als voorbeeld noemt hij de “grote paniek om pesticide in babygroente”, beter gezegd in babyvoeding in glas van de firma Schlecker: “De moeders rennen naar de markt, en maken hun groente zelf, niet wetend, dat in Duitse marktgroenten een 200 maal hogere concentratie schadelijke stoffen aanwezig mag zijn en ook zit, dan in het ergste , verontreinigde Schlecker groente...

Eendagskuikens
Door Udo Pollmer

Moet het schredderen van kuikens in Duitsland verboden worden? Nodig is het niet, meent Udo Pollmer, want die 45 miljoen kuikens sterven hoofdzakelijk door CO2 verdoving. Hij stelt voor, de kuikens op te laten eten.

Het is tamelijk weerzinwekkend: harteloze kippenbaronnen laten pluizige paaskuikentjes kapot hakken, alleen maar omdat ze geen eieren leggen. Verontwaardigt eist landbouwminister Chtistian Schmidt een definitief verbod op de kuiken-schredder. Zoals bekend worden mannelijke kuikens na het uitkomen gesekst en dan – zo luidt het verwijt – “met scherpe messen versnippert” of “vergast”. Dat geldt overigens ook voor de bio-branche, wat de zaak echter niet beter maakt.

Nu is het met de schredder toch zoiets: Onlangs bevestigde een vertegenwoordigster van de dierenbeschermingsorganisatie “ProVieh - Vereniging tegen dierenmishandeling in de intensieve veeteelt” op een congres in Stuttgart, dat in Duitsland geen...

Het sprookje van de voeding voor de geest
Door Udo Pollmer

De geestelijke gezondheid is een hoog goed. Onlangs werd het door voedingsexperts als nieuw, tot dusverre onbekend terrein ontdekt. Sindsdien verschijnt er een stroom aan raadgevingen, die het bovenkamertje wakker moeten houden. Udo Pollmer wrijft zich verbaast door zijn ogen.

Viert u ’s avonds laat uw verjaardag niet al te zeer – denk toch aan uw hersenen. “Nachtelijke snacks kunnen u dommer maken”, zo waarschuwt het weekblad Focus. Tot nu toe wisten we alleen, dat men zijn verstand met jenever weg kan zuipen. Tegenwoordig lukt dat kennelijk ook met bonensoep op het middernachtelijk uur.

Gaat men op zoek naar de bron van deze curieuze melding, dan belandt men in Los Angeles. Daar hebben onderzoekers een paar muizen rustig laten slapen, terwijl anderen om middernacht gewekt werden, om hen voer te verstrekken. De Focus bericht: “De ene groep...

Transvet waarschuwingen
Door Udo Pollmer

Patat, snacks, zoetigheid – de „transvetbommen“ schaden kennelijk het hart en het brein. Daar zit erg veel hysterie bij, aldus Udo Pollmer: Een langdurige studie laat zien, dat mensen met meer natuurlijke transvetten in het bloed zelfs langer leefden.

„Experts waarschuwen voor transvetzuren.“ Met vette koppen wordt het er bij de bevolking ingehamerd: Overal loeren „Killervetten“, die, zo lees ik, „niet alleen het figuur, maar ook de vaten, het hart en zelfs het brein“ beschadigen. Het Killercommando valt de mensheid met „transvetbommen“ aan, het zwaarste geschut die de onvermijdelijke frietjes vormen, gevolgd door zoetwaren, snacks en pannades rondom visfilets, die a.h.w. een bommentapijt vormen.

Laten we maar geen aandacht besteden aan de krijgshaftige taal van de voedselvoorlichters, maar ons liever bezig houden met de vraag, hoe de transvetten op de tafel belanden? Oorzaak is de gedeeltelijke harding, waarmee de vloeibare...

Voedingsethiek
Door Udo Pollmer

Als eerste zijn diegene gekomen, die dieren niet willen doden, om ze op te eten. Toen kwam een nog dommere specie. Namelijk die, die niet eens planten uit de bodem trekken, om die te eten. De bekennende anti-veganer en frutariërs; Udo Pollmer schudt slechts zijn hoofd over de logica van de voedings-ethici.

Ethische vragen dringen in toenemende mate inhoudelijke vragen naar de achtergrond. Ethische commissies woekeren in onze maatschappij van overvloed als etterende zweren, zelfbenoemde ethische commissarissen bezetten steeds weer nieuwe gebieden van het leven. Hoe complexer de samenhangen worden, des te meer zijn simpele inschattingspatronen welkom. Ze bieden een snelle oriëntering en sparen zelfstandig nadenken uit.
Zo is bijvoorbeeld de vraag, of men dieren mag doden, om ze op te eten, puur zakelijk waardeloos, maar klinkt ethisch tamelijk prestigieus. Puur zakelijk waardeloos, want voor de productie van plantaardige voedsel moeten eveneens veel dieren lijden – al was het alleen maar omdat de ploeg, de kinderkamers van veldmuizen vernietigt en de kroost dood. Maar ook wilde zwijnen worden afgeschoten, omdat ze de akkers verwoesten. In Afrika jagen de boeren op olifanten,...